Nagradzany przez Amerykańską Akademię Filmową Claude Lelouch w swoim nowym filmie opowiada o uczuciach, o miłości porywającej i zarazem zdradliwej, o morderstwie, samobójstwie, a także o roli przypadku i zbiegu okoliczności. Bohaterowie spotykają postaci, które miłość dają, otrzymują bądź okrutnie odbierają. Przeznaczenie ściga ulicznego śpiewaka, złodziejkę perfum, sprzątaczkę, kelnerkę i rosyjskiego biznesmena. Ich losy zderzają się w Paryżu roku 1999 oraz trzy lata później. Uliczny śpiewak Massimo (Massimo Ranieri), poznaje młodą i ambitną Shaa (Maďwenn). Zakochują się, razem śpiewają na ulicy i występują z recitalem w nocnym klubie. Na ich drodze staje jednak producent, który zamierza zrobić z Shaa gwiazdę. Dziewczyna opuszcza Massima dla kariery. Staje się sławna, a Massimo nie może dojść do siebie po stracie ukochanej… Historia tych dwojga przeplata się z innymi opowieściami. Pierwsza z nich mówi o bliźniaczkach, z których jedna jest służącą w pałacu (Clémentine), a druga kelnerką w barze (Anne). Obie gra Mathilde Seigner. Kolejna historia opowiada o miłości rosyjskiego potentata pizzy Michaëla Gorkini (Michel Leeb) do aktorki Sabine Duchemin (Arielle Dombasle), która zamierza sprzedać zamek odziedziczony po mężu. Poznajemy również perypetie życiowe włoskiego śpiewaka, który dzięki zakochanej w nim, lecz niedostrzeganej kobiecie, staje się nagradzaną i wielbioną gwiazdą muzyki. Shaa, po krótkim sukcesie scenicznym, zauważa co straciła, odchodząc od Massima. W swej książce - bestsellerze opisuje poczucie winy i wyrzuty sumienia z powodu poświęcenia miłości dla kariery. Spragniona miłości Anne w końcu zdobywa serce mężczyzny, podobnie jak jej siostra Clémentine, która staje się towarzyszką życia swego pracodawcy. Lelouch po mistrzowsku manipuluje uczuciami widzów, a jego zabójcza komedia o miłości nie dla wszystkich bohaterów zakończy się happy endem.
Filmowa trylogia
"Odwaga miłości" (początkowo nazywana "Théâtre de Boulevard" lub "Le Bonheur, c'est mieux que la vie") miała być drugą częścią planowanej trylogii "Le Genre humain". Pierwsza część, "Les parisiens", miała premierę w 2004 r. i opowiadała o poszukiwaniu miłości. Po tym filmie reżyser zmienił plany dotyczące cyklu. W "Odwadze miłości" pojawiają się zarówno epizody z pierwszej części, jak i z drugiej, która miała mówić o roli przypadku w życiu. Powstał nowy film, odbiegający od scenariusza "Le Bonheur, c'est mieux que la vie". Reżyser nie zrezygnował jednak z trzeciej części trylogii, "Les Ricochets ou La Legende des Siecles" (tytuł zaczerpnięty z Victora Hugo). Choć wszystkie trzy filmy stanowią odrębne opowieści, Lelouch twierdzi, że najlepiej będzie oglądać je razem. "Odwaga miłości" to ósmy długometrażowy film, w którym występuje żona reżysera, Alessandra Martines. Na ekranie pojawiają się także ich dzieci.
Reżyser o swoim dziele
To film, który powinien powstać na samym początku. Ponieważ jednak plany nigdy nie układają się tak, jak to sobie założyliśmy, a kino jest mieszanką złych i dobrych pomysłów, więc dopiero po sfilmowaniu drugiego epizodu zdałem sobie sprawę, że nie powinienem dzielić tych filmów. "Odwaga miłości" ponownie jednoczy obie części. Skupiłem się na bohaterach mi najbliższych: kobiecie i mężczyźnie, dla których walka o swoje marzenia jest kwestią honoru. Nie ma niczego bardziej fotogenicznego niż zwykli ludzie, którym przytrafiają się niezwykłe rzeczy. "Odwaga miłości" jest filmem o triumfie outsiderów, o ludziach, którzy nigdy niczego nie doprowadzili do końca. Śpiewak uliczny... złodziejka... pokojówka... barmanka... charyzmatyczny sprzedawca. Moje uczucia są rozdarte między komedię a tragedię. Film jest mieszaniną gatunków, w centrum której znajduje się bajka. W bohaterach odbijają się jednak prawdziwe historie. Przetestowałem na amerykańskich i włoskich widzach tę wersję mojej opowieści. Ich entuzjazm przekonał mnie do wprowadzenia filmu również na francuskie ekrany.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.